168
HIERONYMI
RVBEI
nempe
cor,
cerebrum,
iecur
roborat,
sangui¬
nisque
ac
spirituum
substantiam
puriorem,
il¬
lustrioremque
reddit;
qua
de
re
haud
omnino
iniuria,
mihi
dixisse
uisus
est
clarissimus
Marsilius
Ficinus,
si
perspicuitatem
haberet
aurum,
iam
coeli
substantiam
fore.
Neque
ue¬
rò
putandum
est,
aurum
huiusmodi
praepa¬
rationibus,
ac
destillationibus,
non
uiolen¬
tis
illis,
sed
arte
optimè
factis,
naturam
ac
uir¬
tutes
amittere,
quando
herbae
ipsae,
ac
flores,
quam
multò
debiliore
substantia
sunt,
&
facilè
dis¬
solubili,
eam
seruent,
uti
suprà
memorauimus.
Quamobrem
Guainerius,
de
pestilentia
egre¬
giè
tractans,
&
stillatitiam
quandam
aquam
describens,
de
qua
inferiùs
dicemus;
cùm
ad
aurum
hoc
potabile
peruenisset,
licet,
inquit,
de
auro
potabili
mihi
uideatur
absurdum,
ut
ex
dictis
Auicennae,
&
Alberti
Magni
in
suis
de
mineralibus
elici
potest,
cùm
aurum
sit
materia
ita
perfectè
cocta,
sine
quasi
contra¬
rio
mixta,
ut
uis
ignis,
absque
alio
auxilio,
nihil
aut
parùm
agere
in
eam
possit;
habui
tamen
à
duobus
chymistis
fided
ignis,
quòd
ipsum
facere
proculdubio,
absque
salis
am¬
moniaci,
alteriusue
erodentis,
aut
uenenati
mixtione
norunt;
imò
cum
quinta
essentia
a¬
quae
uitae,
ipsum,
ueluti
ceram,
fluere
faciunt:
Quod
si
fieri
potest,
cum
hac
aqua
coniun¬
ctum,
nihil
dici
efficacius
potest.
Haec
Guai¬
nerius.
De