ADMONITIO
AD
ZOILVM.
NON
priusquàm
intelligas
temerè
iudicato,
ne
praeceps
in
casses
quos
alteri
paras
adhuc,
turpiùs
incideris,
&
calu¬
mniae
conuitiaque
tua,
quibus
vteris,
in
tuum
redundent
caput.
Facile
vitium
est
alios
carpere,
notas
autem
repraehensionis
eui¬
tare
difficilimum
opus.
Caeterùm
crede
Deum
esse
vindicem
in¬
iuriarum,
ex
inuidiavel
ambitione,
siue
malè,
siue
bene
meritis
illac
arum,
item
occultae
obstinataeque
maliciae
reuelatorem.
Fidere
viribus
&
ingenio,
quid
aliud
est
quàm
vnà
cum
Golia
gigante
cadere
sub
imbelli
puero?
Non
iuuant
hoc
loco
sophismata,
nihil
per
sinistram
interpretationem
palliatae
propositiones,
minùs
scriptorum
corruptiones.
Veritas
ipsa
per
se
debellabit
inimicos,
omnemque
vindicabit
inturiam,
non
sine
maxima
gigantum
igno¬
minia.
Quid
adhuc
habes
quod
nobis
obijcias,
praeter
incultum
sermonem?
Inde
patet
Paracelsum
&
suos,
non
Ciceronis,
non
Aristotelis,
non
Galeni,
nec
aliorum
istius
farinae
hominum
esse
discipulos,
sed
veritatis,
quae
nullo
pallio,
nullaque
larua
indiget,
quinimò
nuda
belligeros
armatosque
Sophistas
omnes
prosternit.